vrijdag 20 april 2012

Wat vliegt de tijd!

Dag lieve allemaal!

Wat vliegt de tijd, niet te geloven. Het is een hilarisch idee dat ik mij in Nederland wel eens heb afgevraagd wat ik toch de hele dagen moest doen op wereldreis. Ik kan je vertellen: backpackers hebben het druk! Ik wil zo veel mogelijk zien en kom tijd tekort kan ik je vertellen. Thailand is prachtig! En wat is het toch een heerlijk avontuur!

In Krabi heb ik voor het laatst geschreven, dus daar zal ik het weer oppakken. Ik sliep daar voor het eerst in mijn leven in een 10 persoons slaapkamer en het is mij reuze goed bevallen! Alle meiden waren leuk en samen hebben we een hoop lol gehad. Je moet zelfs je best doen om af en toe iets alleen te doen aangezien iedereen zo snel contact maakt. Ik kan je vertellen dat ik welgeteld nog geen 1 keer mijn best voor heb hoeven doen om vrienden te maken. Op de een of andere manier beginnen mensen overal tegen me aan te praten. Soms is het zelfs een overkill. Maar uiteindelijk komt alles wel weer op z'n pootjes terecht! Ik mag blij zijn! :-)

Op de dag dat ik mijn blog schreef heb ik weinig gedaan, 's avond uit eten geweest met de meiden en dat was het. De volgende dag besloot ik de Tiger Temple in m'n eentje te gaan beklimmen. 1237 Treden om preies te zijn.


Ik denk dat ik in mijn hele leven nog nooit zo heb gezweet! Mijn hele jurk was doorweekt en ik zag er serieus uit alsof ik zo uit de zee kwam gelopen, maar het was het zeker waard! Ik werd tijdens mijn tocht naar boven omringd door tientallen apen, fantastisch! En het uitzicht was grandioos :-)
Toen ik rustig aan het rondkijken was, kwam er op den duur een verwarde vrouw op me af gestruind die wat over flipflaps begon te kletsen. Nadat ik haar een aantal vragen had gesteld kwam ik erachter dat de apen haar slippers hadden gejat en dat ik de mijne maar goed bij me moest houden. Haha! Een ander aapjes stond inmiddels de klokken te luiden op de top. Vermakelijke diertjes.
Toen mijn kamergenootjes een paar dagen later naar de top klommen hebben ze zelfs een aap bier zien drinken...niets is te gek blijkt wel!
Op de top begon er ook een Oostenrijks meisje tegen me aan te praten, anderhalf uur lang. Jemig! Ik werd gek! Op het end van haar lange donders saaie verhalen zei ze met een diepe zucht dat het haar goed deed om iemand te spreken die ook Westers was. Dat idee had ik al...ze studeert in Bangkok samen met monikken en verder alleen Aziaten, dus ze spreekt niet veel mensen uit Europa.















Op de terugweg kon ik geen tuktuk vinden. Alle Thaise mensen die tegen kwam zeiden steeds dat ik naar de main road moet gaan. Ik heb een half uur gelopen langs een (redelijk) afgelegen weg. Het begin inmiddels ook gezellig te schemeren, onweren en te regenen. Uiteindelijk kwam ik bij de main road aan. Ik zag een bord waarop 'Krabi ->' stond...wat betekende dat ik de main road moest oversteken...!! Ze rijden links in Thailand. Dat was bijna niet te doen! Je moet je 2 keer een 4 baans snelweg voorstellen (beide richtingen). En daar moest ik overheen rennen. Haha! Ik heb er uiteindelijk 10 minuten over gedaan. Levensgevaarlijk. Uiteindelijk helemaal doorweekt veilig in de tuktuk gestapt en met een zeer voldaan gevoel riching mijn hostel gereden.

's Avonds ben ik alleen naar de nachtmarkt gegaan om eten te halen. Hier kwam ik een groep van 7 Canadese jongens en meisjes tegen. Ze reizen al maanden lang samen. 5 Jongens en 2 meiden. Super gave lui! Heb de hele avond met ze doorgebracht en enorm veel lol gehad. Ze verbleven ook in hetzelfde hostel als ik. De verhalen die ze mij over hun reis vertelden waren geweldig. Toen besefte ik mij wel even een beetje dat het toch wel leuker is om met een groep vrienden te reizen. Maar goed.


De Canadezen
De volgende dag ben ik met mijn kamergenootjes naar Railey Island geweest. Super mooi eiland! We wilden het viewpoint beklimmen, ik had er zelfs speciaal mijn goeie schoenen voor meegenomen. Ik had namelijk van de Canadezen gehoord dat het een behoorlijk stijle en gevaarlijke klim is. De rest had hier helaas geen rekening mee gehouden, dus we hebben de stijle wand maar niet getrotseerd. Alleen iets gevaarlijks doen vind ik maar niks. Verder lekker wezen bakken in de zon en rond gewandeld.


Aankomst Railey Island









Op de terugweg hebben we een grandioze hoosbui over ons heen gekregen! En koud! Erg bijzonder op hoeveel manieren je een sarong kan gebruiken! Die middag functioneerde hij prima als windscherm en paraplu in ieder geval ;-)



The thunder is coming!!



En alsof we nog niet nat genoeg waren kregen we bij aankomst bij ons hostel ook nog eens bakken en bakken vol met (ijskoud) water over ons heen gesmeten met de woorden "Happy Songkran!" Prachtig! Goeie muziek erbij en de hele middag lekker met water gesmeten. Overal zag je auto's met laadbakken volgeladen met mensen die water over iedereen heen gooiden. Op elke hoek van de straat stond wel iemand met een tuinslang. Iedereen lachte en het water spoot overal door de lucht heen. Erg leuk en bijzonder! Ik heb met de meiden zelfs een heel aantal volle taxies compleet nat gegooit, verder ook veel mensen op scooters volle emmers in hun gezicht gesmeten. Heerlijk om weer eens een dag kind te zijn haha! ;-) (alle taxies zijn hier open, dus dat ging wel lekker)!






Verder heb ik aardig wat avonden met de meiden op de markt gegeten. Our little Thai-friend, Suri from Texas rende op een avond alle marktkraampjes bij langs om ons allerlei lekkernijen te laten proeven die Thailand rijk is. Erg leuk!


Eten op de markt


Suri en  Sarah en de lekkernijen


Night Market

De dag erna had ik de 9-island tour geboekt, maar deze werd gecancelled. Geen probleem, want ik kreeg mijn geld gewoon terug en dit geld kon ik heel prima gebruiken! Ik had inmiddels besloten om naar Koh Phi Phi te gaan, de Canadeze gingen ook die kant op dus dubbel gezellig.
Ik had het erover met een kamergenootje van me, Gozde uit Engeland. Zij was van plan om naar Ko Lanta te gaan, maar ik heb haar lekker omgepraat om met mij mee te gaan naar Koh Phi Phi! Sarah uit Duitsland, een ander kamergenootje had ook al een bungalow geboekt op Koh Phi Phi; ze wou rust en een poosje alleen zijn. Maar toen ze begreep dat wij ook die kant op gingen trok ze toch heel erg naar ons toe. Laif niet? Gozde en ik hebben samen ook een bugalow geboekt.
De volgende dag zijn we met z'n drieen richting Koh Phi Phi gereisd. Dit is maar een klein stukje vanaf Krabi.




Ferry naar KPP


Met Gozde en Sarah




De bungalow viel me niets tegen! Lekker hangmatje op onze veranda, eigen douche en toilet d'rbij. Helemaal blij!




Die middag zijn we gelijk naar het vieuwpoint geklommen, schitterend!
Hier hebben we een paar uur doorgebracht en gewacht op de zonsondergang. Tijdens het wachten hebben we gejankt van het lachen. Om alles en niets. Die ene scheet van iemand die naast ons zat die hij net liet op het moment dat wij eindelijk stil waren was wel het hoogtepunt. Niet te doen! We hebben maar een deel van de zonsondergang kunnen zien aangezien er ook nu weer een dikke hoosbui aankwam. Na de hoosbui zijn we met tientallen mensen in het pikkedonker afgedaald.









Ik kan maa niet bruin worden...erg grappig ;-)





Anonther thunderstorm is coming!!




Het was een raar idee dat 6 jaar geleden dit eiland totaal verwoest is door een tsunami. Het hele bungalowpark waar Gozde en ik verbleven was ook compleet weggespoeld. Ik moet ook eerlijk toegeven dat ik niet helemaal 100% op mijn gemak ben geweest. Vooral die ene keer dat ik aan het feesten was op het strand en ik de zee niet meer kon zien...toch maar bij een paar mensen nagevraagd of dit normaal was. Tja, je hebt natuurlijk ook nog zoiets als eb en vloed in de wereld...pfffsjonges. Ik schaamde me dood...

Voor de dag erna hadden we een exursie geboekt naar allerlei eilanden. Het was een soort van party boot met onze eigen dj erbij. Ik heb een aantal overvolle boten voorbij zien komen waar de feestgangers bijna uitpuilden. Sarah, Gozde en ik hadden lekker alle ruimte op onze boot gelukkig. We waren maar met z'n 12en inclusief bemanning! :D







We zijn naar Monkey Island geweest, Vinking Cave en Maya Beach en als afsluiter tussen de lichtgevende plankton gezwommen. Dat was zo'n toffe dag!
We hebben zo genoten en gelachen. Maya Beach was ook geweldig. Mogelijk weet een deel van jullie dit al, maar op Maya Beach is een deel van de film 'The Beach' opgenomen met Leonardo DiCaprio. In de film is Maya Beach een lagoon. Maar in het echt 'mist' er 1 rots die ze er in de film dus 'bij gecomputerd' hebben. Oh jonges, het was zo schitterend! Wat een walhalla!







Viking Cave

Toen we na Maya Beach terug kwamen op de boot had de bemanning al een lekkere bbq voor ons klaargezet. Dat was zulk lekker eten! En ondertussen speelde de dj onophoudelijk de soundtrack van 'The Beach', hoe kan het ook anders. Prachtig! Om extra in de sfeer te komen hadden Gozde en ik de film die avond ervoor nog even snel gekeken dus wij herkenden duidelijk de set, erg leuk.





Maya Beach








Stukje landinwaards op Maya Beach



Het is bijzonder hoeveel grenzen je verlegd voor jezelf in korte tijd. Ik heb inmiddels geprobeerd met haaien te snorkelen, in open water gezwommen in mijn bikini en ik heb dus toen het pikkedonker was zelfs in open water gezwommen, dingen die ik 'normaal' niet snel doe. Toen iemand van de bemanning zei dat we te water moesten gaan om de plankton te zien, was ik de eerste die in het water lag met mijn snorkelsetje. Langzaam maar zeker volgde de rest. Je moest zo hard mogelijk met je armen en benen spartelen en daardoor zag je honderden, misschien wel duizenden lichtgevende plankton in het water. Heel bijzonder!

Ik heb ook weer erg gelachen toen ik het trappetje van de boot voor de zoveelste keer beklom en ik de uitlaat (water) van de boot vol in mijn bek kreeg. Uiteraard had ik net mijn mond wagenwijd open staan. Toen ik ervan bij aan het komen was en het trappetje verder wou beklimmen hing ik met mijn neus precies in de kont van Gozde, die ook bezig was het trappetje te beklimmen. Van die kleine dingen kunnen een dag enorm hilarisch maken...!







Na dit avontuur zat de dag er heus nog niet op! 's Avonds zijn we op stap gegaan! En stappen op Koh Phi Phi is nogal wat! Eerst zijn we naar het strand gegaan, hier waren allerlei Thaise mannen met enorm toffe vuur shows bezig! Ondertusen werd er keihard suuuuuuuuper goeie muziek gedraaid. Tijdens de vuurshows hoorde je tot verre de bas over de mooie stranden galmen. Nu voel ik mij absoluut niet aangestrokken tot Aziaten, maar geloof mij: deze gasten maken indruk. De meesten hebben van die hoge indianenknotjes in, hele toffe tatoes (nu ben ik niet zo'n fan van tatoes, maar op hun huidskleur staat het heel erg mooi), gezicht op strak en maar gaan met dat vuur.
Er waren verschillende shows aan de gang, waaronder touwtje springen met vuur (zie foto). Vooral lamme mensen waagden zich eraan pff...






Verder deden ze een soort van miariorette met vuur, moeilijk uit te leggen, maar heel tof. Ik zat erboven op met de meiden, je kon de hitte voelen. En daarnaast ook de angst dat ze per ongeluk een vuurkorf zouden laten glippen vol in je face. Na een uurtje hadden we het wel gezien en besloten we naar een Thai Fight te gaan!






Op zich is Thai Fight geen flikker aan op Koh Phi Phi aangezien het duidelijk is dat alles nep is. Eerst doen de Thaise mannen een soort van dansje voor hun koning, aan de hand van hoe goed de dans is kan de koning voorspellen wie gaat winnen. Uhuh...Daarna beginnen ze met 'knokken'. In de tent waar het was stonk het naar mannenzweet, sigaretten en heel veel bier. De mannen joelden en de vrouwen hielden zich rustig; wij vrouwen zijn niet zo snel onder de indruk van een beetje nep knokken :P
Het werd pas grappig toen mensen uit het publiek de ring in mochten (waaaronder blonde meisjes)
Na een uurtje hadden we dit ook wel weer gezien en kwamen we de Canadezen tegen! Gezellig even met ze doorgefeest.




De volgende dag had ik nodig om mijn verdere trip te plannen. Uiteraard ging alles mis tijdens het boeken van mijn trein ed. Ik wist het wachtwoord van mijn creditcard niet meer en mijn beltegoed was op. Dit leverde dus wat heen en weer geren over het eiland op en twee telefoontjes naar Nederland, maar uiteindelijk kwam alles goed. Chiang Mai it was! Nog snel even een eigen bungaw geboekt en weer op het strand gaan liggen met de meiden.

's Avonds ben ik nog heel even op stap geweest met mijn buurmeisjes, maar serieus: om twaalf uur 's avonds lopen de meeste feestgangers al ladderzat rond, niets aan. Dus ben maar een half uurtje geweest.

De volgende dag zat er een heeeeele lange zit aan te komen. Ik moest van Koh Phi Phi (zuiden) helemaal naar het noorden van Thialand om in Chiang Mai te komen.
Ik heb er uiteindelijk welgeteld 39 uur over gedaan!! Hier was een ferry voor nodig, een minibusje, toen een touringcar bus, toen weer een (supergevaarlijk) laadbakachtig busje, toen weer een touringcar bus, toen een trein, vervolgens een andere trein omdat de trein waar ik in zat het uieraard begaf, vervolgens nog een bus en daarna weer een minibusje...Ja, je moet toch wat als je goedkoop wilt reizen. Was maar 30 euro kwijt! Daar doen we het voor zeg ik!
Ik heb overigens nog wel ruzie gehad onderweg met een taxichauffeur die mij van Koh San Road naar het treinstation bracht. Hij zei tegen me dat het 45 minuten rijden was en dat dit 400 Baht was. Oke dacht ik, dat is wel redelijk. Vervolgens waren we er binnen 10 minuten. Dus ik zeg dat het nooit 400 Baht kan zijn. En maakte hem uit voor leugenaar. Ik bleef maar 'unbelieveble' zeggen weet ik nog. Ik trilde van woede! Hij begon te schreewen. Ik gaf hem uiteindelijk 300 Baht (KLOTEN), omdat ik bang was dat hij er anders met mijn backpack vandoor zou gaan oid. Hij was echt lijp die gast! Ik ben er serieus de hele dag kwaad over geweest, vooral ook op mezelf. Na 3 weken reizen zou ik beter moeten weten: ALTIJD EEN TAXI MET EEN TAXIMETER PAKKEN (en dat had deze dus niet). Ik ben er uiteindelijk achter gekomen dat het 150 Baht was. Klootzak. Zo! Dat moest er nog even uit!











Op het treinstation in Bangkok raakte ik in gesprek met een Brits meisje; ze vroeg of ik ook naar Chiang Mai ging. We hebben verder samen gereist. We liepen welgeteld 5 uur vertraging op, dus kwamen afgelopen nacht om 02:00 aan in Chiang Mai. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om haar in haar eentje naar een hostel te laten zoeken middenin de nacht. Ik heb haar aangeboden om bij mij te slapen. Toen we eenmaal samen op een tweepersoonsmatras lagen onder het muskietennet en ik mijn ogen sloot besefte ik dat ik haar naam niet eens wist. En dat is precies wat backpackers typeert...

Ik ga nu maar even bezig met zo veel mogelijk uitstapjes plannen. Op de planning staat een dagje leren om olifanten te trainen (en op ze rijden en met ze de rivier in), een kook cursus, een driedaagse trekking en voor de rest nog niets. Dit moet ik allemaal nog regelen. Katy (inmiddels weet ik haar naam) blijft nog een nachtje bij me in de bungalow en morgen scheiden onze wegen weer na de kookcursus waarschijnlijk. Ik kijk vooral uit naar de trekking.
Mogelijk komen de Canadeze deze kant ook nog op overigens, dat laten ze me nog weten. Ik heb nu op 29 april mijn vliegtcket naar Cambodja staan, maar ik zit eraan te denken om ook nog naar Laos te gaan en pas later naar Cambodja...keuzes keuzes and so little time!!!

Hoop dat het goed met jullie allemaal gaat!
Dikke kus uit Chiang Mai!

3 opmerkingen:

Corien zei

Hey Marije,
leuke foto's en verhalen weer! Mooi dat het allemaal zo goed gaat. Menno en ik gaan in mei/juni twee weken naar Curacao en Bonaire, kunnen we ook snorkelen en algen zien ;)

p zei

Mooi verhaal en weer fraaie plaatjes erbij... De foto's heb ik opgeslagen - heel verschillende namen - met verschillende toestellen gemaakt?

Marjanne zei

Hoe bizar inderdaad dat alles waar jij je druk over maakte, reuze blijkt mee te vallen. Je maakt zoveel mee dat het lijkt of je al maanden weg bent. Dit weekend Hanna verhuizen naar d'r nieuwe huisje...super leuk plekje. We sturen je wel ff foto's. Xx